به گزارش استناد نیوز، حسین زاده بابیان اینکه روند رو به رشد کودکان کار و خیابانی امروزه بعنوان چالش و مانعی جدی در رشد و توسعه جوامع بخصوص کشورهای در حال توسعه به شمار می آید گفت: هیچ جامعه ای از کودکان کار وخیابانی مبرا نیست و‌شیوع آسیب های اجتماعی و خانوادگی موجب رشد خيابانی شدن کودکان شده است.
معاون امور اجتماعی بهزیستی مازندران در توضیح تفاوت کودکان کار و کودکان خیابانی گفت: کوکان خیابانی به آندسته از کودکان زیر18سال اطلاق میشود که به دلیل بی سرپرست وبد سرپرستی درمحیط خیابان زندگی و معاش می‌کنند ولی کودکان کار به کودک زیر 18سال گفت می شود که به منظور کسب درآمد ویا کمک به معاش خانواده به کاردر بیرون ازخانه مشغول می‌باشند.
وی وجود مواهب طبیعی، گردشگر پذیر بودن و دارا بودن شرایط کسب و کار در استان را یکی از عوامل مهم جذب کودکان کار عنوان کرد و افزود: افزایش کودکان کار وخیابان در استان مازندران معلول عوامل بومی و جغرافیایی و اجتماعی است و متاسفانه امار دقیقی از تعداد آنها نیز در دسترس نیست .
معاون امور اجتماعی بهزیستی مازندران وجود محلات حاشیه نشین را خاستگاه اصلی کودکان خیابانی و کار در استان مازندران دانست و اذعان داشت: آمارها نشان می‌دهد 75درصد کودکان کار شناسایی شده دراستان، از مناطق حاشیه نشین شهرها میباشد.
وی خواستار ریشه یابی دلیل حضور کودکان در سطح شهر، به جای فضای امن خانه شد و تصریح کرد: از سال 95تا نیمسال 98حدود 291 کودکان کار و 140کودک خیابانی دراستان شناسايي شد و مورد پذیرش و حمایت سازمان بهزیستی مازندران قرار گرفت.
حسین زاده با بیان اینکه کودکان کار از طریق جمع آوری ساماندهی نمی شود چون موجب انتقال انها از سطح خیابان‌ها به سطح زیرین جامعه وانجام کارهای پنهانی میشود خاطرنشان کرد: ما باید به کودکان کار فضای اطمينان و اعتماد بدهیم و کاری کنیم که کودکان کار در کنار حضورشان برای کار در خیابان به سایر حقوقشان مانند امنیت. بهداشت. بیمه. آموزش. و... دسترسی داشته باشند.
وی در پایان لزوم تعامل و همکاری همه دستگاه ها برای ساماندهی وضعیت کودکان کار و خیابانی را خواستار شد و افزود: همه دستگاه‌های اجرایی باید نقش و وظایف خودشان رابراساس آیین نامه های اجرایی ساماندهی کودکان کار و خیابانی مصوب هیت وزیران به عنوان سازمان‌ها ونهادهای همکار بااستفاده از ظرفیت بخش غیردولتی در فرایند ساماندهی کودکان ایفا نمایند.
