این رئیس‌جمهور روحانی بود که در نشست شورای اداری استان کرمان با اشاره به اخلال تحریم‌ها در صدور نفت و کاهش درآمدهای نفتی ایران گفته بود: شما بگویید از اول انقلاب تا الان کی بوده است که ما برای فروش نفت و حرکت کشتی ها نفتکش مشکل داشته باشیم؟ یک بار در جنگ تحمیلی بعثی‌ها علیه ایران در سال ۶۴ دوهفته نفت ما قطع شد آن هم به خاطر این بود که خارک دچار بمباران شد و دیگر هم تا آخر جنگ تکرار نشد.
او همچنین با کنایه تصریح می‌کند: یک نفر ناآشنا به بودجه می‌گوید خب نفت نفروشیم و بعداً می فروشیم؛ اشکال ندارد، همه معادن و منابعی که استفاده می کنیم درش را ببندیم و بعدها استفاده کنید. زمین کشاورزی -را- هم می توان مهر و موم کرد و بعدها کاشت کنیم و گازی را هم که به مردم می‌دهیم ببندیم و بعداَ استفاده کنیم!
روحانی می‌گوید: وقتی امروز کشور با مشکلات فروش نفت مواجه می‌شود، چگونه باید کشور را اداره کنیم؟ ما بودجه سالیانه‌مان حدوداً ۴۵۰ هزار میلیارد تومان است، البته امسال این رقم امسال کمی از این بالاتر هم می‌رود. دولت ۴۵۰ هزار میلیارد برای حل مشکلاتی مثل حقوق بازنشستگان، معلمان، کارمندان و حل مشکل معلولین خدمات می‌دهد. در این شرایط ما دو نیاز داریم اول نیاز به ریال داریم برای اینکه کشور را اداره کنیم. این ۴۵۰ هزار میلیارد از کجا به دست می‌آید؟
رئیس‌جمهور اصلاح‌طلبان می‌افزاید: این که می‌گویند دولت باید این کار را بکند چرا کار نکرد؟ و چرا این کار را با تأخیر انجام داد؟ «بی مایه فطیر است» بدون پول نمی‌توان کار کرد؛ چقدر می‌توانیم مالیات بگیریم.
*متأسفانه این بخش از صحبت‌های رئیس‌جمهور هرگز مورد توجه و اقتراح خواص و رسانه‌های کشور قرار نگرفت و صحبت‌هایی که پیش‌زمینه یکی از مهمترین تصمیمات دولت حسن روحانی محسوب می‌شد اما هرگز در گوش مؤذنان جامعه شنیده نشد.
این صحبت‌های رئیس‌جمهور در میزانی از اهمیت قرار داشت که برخی آنرا حاوی یک پیام به حاکمیت ارزیابی کردند... پیامی که می‌گوید با اوضاع موجود نمی‌توانم به کار ادامه دهم و نیاز به منابع جدید درآمدی دارم!
منابع جدیدی که بار بخشی از طرح‌های دولت مثل اعطای یارانه‌های جدید به مردم را قرار است به دوش بکشند.
صحبت‌های رئیس‌جمهور مبنی بر "بی‌مایه فطیر است"! همچنین در حالی است که صدها گفته از مسئولان بلندپایه دولتی وجود دارد که تأکید دارند اتکای بودجه دولت به نفت به حدود ۳۰ درصد رسیده و درآمدهای مالیاتی دولت نیز به بیش از ۲ و حتی ۳ برابر درآمد صادرات نفت (در بیشترین حالت) دست یافته است.
