به اعتقاد جوانی اگر در گذر زمان این ارزش‌هایی که مدنظر بوده تحقق پیدا کند، به دست فراموشی سپرده شود و همان رویکرد گذشته در پیش گرفته شود یعنی ارتجاع رخ داده است.
این کارشناس مسائل سیاسی ارتجاع را زنده کردن ارزش‌های پیشین دانست و دنیاگرایی، عافیت و دنیاطلبی، پیدا کردن رویکردهای معطوف به منافع تا ارزش‌ها را عامل اصلی ارتجاع عنوان کرد.
وی انقلابیون اصیل را کسانی می‌داند که رویکردهای معطوف به ارزش‌ها داشته باشند و هیچ منفعتی را برای خود منظور نکنند.
جوانی اضافه کرد: اگر در گذر زمان این رویکردها از رویکرد به ارزش‌ها به منافع تغییر جهت دهد این خود به خود باعث می‌شود افراد از حالت انقلابی زاویه بگیرند و دچار نوعی انحطاط و انحراف شوند و آن زمان است که در راستای تأمین منافع خود قدم برمی‌دارند و ارتجاع درست همین زمان خودش را نشان می‌دهد.
این کارشناس مسائل سیاسی رویکرد آرمان‌گرایی، توجه به استقلال و عزت ملی، مبارزه با ظلم و ستم، تلاش برای ایجاد عدالت، محرومیت‌زدایی، رفاه عمومی، ایستادن در برابر سلطه‌گران خارجی و مستبدان داخلی را یک اصل و اساس انقلاب جمهوری اسلامی برشمرد.
وی گفت: وقتی عافیت‌طلبی، رفاه‌طلبی در یک جامعه تبدیل به رویکردهای اصلی شود خود به خود برای تأمین رفاه، آسایش و آرامش، رویکرد سازش با جریان‌های قدرت و ثروت ایجاد می‌شود.
جوانی می‌گوید افرادی که رویکرد منفعت‌طلبی، دنیاگرایی و اشرافی‌گری پیدا می‌کنند از روحیه مبارزه، ایثار و فداکاری فاصله می‌گیرند و برای تأمین منافع خود حتی حاضرند با سلطه‌گران و قدرتمندان عالم هم کنار بیایند.
این کارشناس مسائل سیاسی «توجه به ساده‌زیستی»، «مردمی بودن»، «توجه به طبقات محروم و مستضعف» و «مقابله با بیگانگان در رأس آن آمریکا» را جزو اصول اساسی انقلاب اسلامی دانست و خاطرنشان کرد: توجه به ساده‌زیستی و طبقات محروم و مستضعف جامعه باعث شد که نیروهای اصلی در انقلاب را مردم محروم و مستضعف جامعه تشکیل دهند.
وی بر این باور است که هر کس امروز در مسئولیت باشد و به سمت اشرافی‌گری برود ارتجاع انجام داده است چون این برخلاف آرمان‌هایی است که در گذشته به خاطر آن انقلاب شد.
جوانی ادامه داد: اگر افرادی در جایگاه مسئول در یک حکومت انقلابی که ضداستکباری، سلطه و شیطان بزرگ است برای تأمین منافع و دنیای خود به سمت اعتماد بیگانگان و سازش برود این نیز یک نوع ارتجاع محسوب می‌شود و می‌تواند شرایط را به عقب برگرداند.
این کارشناس مسائل سیاسی خاطرنشان کرد: بی‌توجهی به محرومین، مستضعفین و توده‌های مردمی که حضرت امام آنان را ولی‌نعمت معرفی می‌کردند از سوی حاکمیت و حکومت نوعی ارتجاع است چون رژیم پهلوی نیز به توده‌های محروم و مستضعف کاملاً بی‌اعتنا بود.
وی می‌گوید: وقتی بحث ارتجاع به عنوان یک خطر مطرح می‌شود به این معنی است که انقلابی که قرار بود تحولی در حوزه‌های گوناگون ایجاد کرده و روز به روز به این حرکت جنبه تکاملی بدهد به دلیل فاصله گرفتن برخی از افراد و نیروهای انقلابی سابق مجدداً به شرایط گذشته برگردد که نقض غرض محسوب شده و تبدیل به آفت‌های انقلاب می‌شود.
