احمد بابایی، شاعر و سراینده مجموعه‌هایی چون «بی‌هوا»، «زلالود» و «یک هیچ» در متنی که در صفحه شخصی خود منتشر کرد، لاتاری را فیلمی قابل پیشنهاد دانست و نوشت: «چند جور می‌توان این فیلم را معرفی کرد. می‌شود لاتاری را یک عقده‌گشایی ملی فرض کرد. می‌شود لاتاری را یک اعتراض ضدساختار یا ساختارشکن دانست. اصلا می‌توان قیصر انقلابی تصورش کرد! شما می‌توانی از سناریوی لاتاری مدل به مدل ایراد بگیری! می‌توانی با نگاهی مملو از فراست، دوربین روی شانه فیلمبردار را عیب بدانی. حتی اگر دلت خواست بگو که کارگردان این فیلم، درام را نمی‌شناسد!! اگر دوست داشتی بگو تهیه‌کنندهاش یک وابسته ریشو و تندرو است، که حتی دختر خردسالش را در حجاب اجباری اسیر کرده!! شما می‌توانید از خیلی چیزهای باربط و بی‌ربط ناراحت باشید، عیبی ندارد.
با هر ایده و مسلک و طرز فکری لاتاری را ببینید.
چرا؟
چون سینمای ایران، در تبلیغ ناموس و غیرت و وطن‌پرستی کم‌کاری کرده و ... لاتاری هوشمندانه، غیررسمی‌ترین رجزهای ملی را در قالب سینما بیان کرده. متاسفانه مبادی رسمی جمهوری اسلامی ایران در بیان حرف‌های مردم، گنگ و محافظه‌کار و خنثی و چندش آورند.
لاتاری جور کارهای نشده را می‌کشد.
به نظرم فیلم سینمایی قابل پیشنهادی است...»
