ارزمون شکارچیان هنرمند پیشکسوت موسیقی بومی مازندران درگذشت

محمود شالویی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران در پیامی به مناسبت درگذشت ارزمون شکارچیان هنرمند موسیقی بومی استان با بیان اینکه نغمه های ارزمون شکارچیان در یادها خواهد ماند، درگذشت هنرمند پیشکسوت موسیقی بومی مازندران را تسلیت گفت.

درپیام محمود شالویی آمده است: به سوگ نشسته است درخت هنر مازندران در فقدان شاخه‌ای پر از نوای فرهنگ بومی، وداعی‌ است سخت، به‌یاد سپردن نغمه‌های «ارزمون شکارچیان» خنیاگر موسیقی دیار نیما و امیر که سیاه‌پوش کرده‌است پهنه‌ هنرخیز سرزمین تبرستان را.

به بوم‌نوازان و بوم‌سرایان و هنرمندان و مردمی که از زبان مادری و سنّت پدری تا شعر و موسیقی، هویت فرهنگی خویش را چون شناسنامه‌ای محفوظ داشته و دارند تقدیم تسلیت می‌کنم سفر ابدی راوی موسیقی گوداری مازندران را.

یقین که نقش‌های ماندگار این هنرمند اصیل، در ریشه‌های فرهنگ و هنر این سرزمین جاودانه خواهد شد.

این نوازنده برجسته دوتار و خواننده مطرح قوم گودار در 15 سال اخیر انواع بیماری های جسمی را تحمل کرد و هنگام درگذشت 59 سال سن داشت .
ارزمون سال 1338 در روستای ' طبقده ' از توابع شهرستان میاندرود متولد شد و از همان کودکی همراه عمویش مرحوم ' نظام شکارچیان ' به مجالس و محافل پاگذاشت و کم کم خواننده و نوازنده ای چیره دست شد.
وی از سن 12 سالگی به رادیو گرگان معرفی و در سن کم به خواننده ای حرفه ای تبدیل شد.
علاوه بر این ، ارزمون دوتارنوازی بود که نسبش به لوریان هند می رسید و چهره اش نیز گواهی روشن بر این موضع بود. قرن ها پیش اجداد او به مازندران مهاجرت کردند و در جغرافیای امروزی شرق استان سکنا گزیدند و شغل موسیقایی خود را نسل اندر نسل به یکدیگر منتقل کردند.
ارزمون که از نسل اقوام گدار ها یا گودرهاست چندین قرن پاسداران موسیقی مازندران در شرق این استان هستند. همچنین بر اساس روایتی در شاهنامه فردوسی ، لوریان هند به درخواست بهرام گور از هند به ایران آمدند تا شادی های مردم را افزون کنند.
از آثار فاخر ارزمون می توان به ' عشقعلی یاغی ' ، ' ذبیح پهلوون '، ' شیرین جان ' و ' می بنی' نام برد که بسیاری از مردم استان با آن خاطره دارند.
نوع دوتار ارزمون از دوتار خراسانی کمی کوچکتر بود و علاوه بر آن سبک نواختن او صدایی متفاوت را به گوش می رساند.
' ارزمون ' که در گویش مازندرانی به معنای گیاهی شبیه جارو است که نام های دیگرش ارزبون و ازفون است و از شرق تا غرب استان با آهنگ و نگارشی متفاوتی نوشته می شود.