امروز با نگاهی به سیمای شهرها میتوان فهمید که متأسفانه فقدان سیاست های صحیح توسعه کاربری های شهری سبب گسیختگی استخوان بندی اصلی شهرها شده و متأسفانه شهرها از انسجام ساختاری برخوردار نیستند.
لزوم مشارکت و حضور فعال مهندسان در انتخابات سازمان نظام مهندسی ساختمان برای ورود حرفه مندان مهندسی به هیأت مدیره ها امری ضروری است. باید هدایت سازمان های نظام مهندسی ساختمان به افرادی سپرده شود که علاوه بر مسئولیت پذیری، حس تعلق خاطر به شهرها را نیز داشته باشند و در حفظ هویت شهرها کوشا باشند.
در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، اهدافی برای سازمان نظام مهندسی ساختمان تعریف شده است که از آن جمله میتوان به تنسیق امور مربوط به مشاغل و حرفه های فنی و مهندسی در بخش های ساختمان و شهرسازی، تأمین موجبات رشد و اعتلای مهندسی در کشور، ارتقا کیفیت خدمات مهندسی و نظارت بر حسن اجرای آن، ارتقای دانش فنی صاحبان حرفه، حمایت از مردم بعنوان بهره برداران از ساختمان ها و فضاهای شهری، حفظ و افزایش منابع مواد و انرژی و سرمایه های ملی، فراهم ساختن زمینه همکاری کامل میان وزارت راه و شهرسازی و شهرداری ها و تشکل های مهندسی و حرفه ای ساختمان و … اشاره کرد.
بازار مسکن
دراین میان شاید بتوان وظیفه فراموش شده سازمانهای نظام مهندسی را فراموش کردن «حرفه» دانست! زیرا با تعریفی که از واژه «مهندسی» در دایره‌المعارف های مختلف آمده است، مهندسی یعنی «بکار بردن علوم و فنون بمنظور طراحی و یا توسعه ساختارها، از طریق درک کامل ساختمان آن ها و یا بمنظور پیش‌بینی کردن رفتار آن ها تحت شرایط و موقعیت‌های ویژه و معین. ضمن این که مهندس باید با تمام جنبه‌های مرتبط با موضوع از جمله هدف و کاربرد یک ابزار، مسائل مالی و اقتصادی مرتبط با آن، چگونگی حفظ سلامتی و امنیت انسان و طبیعت حین طراحی، توسعه یا بکارگیری ابزار و وضعیت حقوقی و مالکیت آن، آشنایی کافی داشته باشند». ولی امروز با نگاهی به سیمای شهرها میتوان فهمید که متأسفانه فقدان سیاست های صحیح توسعه کاربری های شهری سبب گسیختگی استخوان بندی اصلی شهرها شده و متأسفانه شهرها از انسجام ساختاری برخوردار نیستند. بطور خلاصه می توان گفت توجه به حمایت از مردم به عنوان بهره برداران فضاهای شهری، قربانی توسعه های بی‌رویه و یک جانبه شهری گردیده است. در این راستا شاید بتوان مهم ترین مسأله را توجه به ضوابط مربوط به نحوه استفاده از زمین، از مکان یابی برای طرح ها تا تفکیک و احداث ساختمان ها و نیز مسائل انسانی دانست که باید بطور جدی تر مدنظر قرار گیرد. از دیگر سو، مردم بعنوان بهره برداران ساختمان ها هستند که باید مورد توجه بیش تر باشند. قطعا تخصص مهندسان در تأمین آسایش و ایمنی و امنیت مردم کارساز است. این مورد در ساخت، تعمیر و نگه داری ساختمان ها همواره مورد توجه است. از نگاهی روانشناسانه به محیط نیز، مهندسان در برابر سیمای شهر مسئول هستند.
در هدف دیگر قانون به حفظ و افزایش منابع مواد و انرژی و سرمایه های ملی اشاره شده است. سازمان نظام مهندسی ساختمان در این مورد تشکیلاتی فوق‌العاده و حائز اهمیت است. حمایت از ایده پردازان و مخترعان داخلی، ایجاد فضاهای تحقیقاتی و پژوهشی، اعطای گواهی نامه‌های تأیید فنی برای تکنولوژی های وارداتی و تصویب شیوه نامه‌های بومی سازی فناوری ها از جمله اقدامات مؤثر و مفید سازمان نظام مهندسی در ۲ دهه اخیر بوده است. قطعا مهندسان حرفه مند به این مورد اشراف دارند. ولی اعضای هیأت مدیره هم باید شرایط آموزش برای اعضا را بگونه‌ای فراهم آورند تا جدید ترین فناوری ها و تکنولوژی های صنعت ساختمان را به اعضا معرفی کنند و در راستای آموزش پایدار برای مهندسان قدم بردارند. بنابراین جایگاه حرفه‌ای سازمان نظام مهندسی ساختمان کاملا آشکار است. نگاه حرفه مند به سازمان نظام مهندسی ساختمان نگاهی ارزشی است که باید در جامعه تسری یابد. برای این منظور نیز سازمان ها باید در زمینه فرهنگ‌سازی مهندسی قدمی جدی بردارند. تفکری که متأسفانه در هیأت مدیره های دوره های قبل کم تر مورد توجه بوده است. بنابراین بجاست که اعضای سازمان ها با مشارکت خود در انتخابات هیأت مدیره سازمان های نظام مهندسی ساختمان، علاوه بر این که مسئولیت خود را در قبال حرفه به انجام رسانند، در انتخاب هوشمندانه نیز در راستای اعتلای مهندسی کشور تلاش کنند. از سویی دیگر باید دفاع مؤثر از حقوق مهندسان مدنظر اعضای هیأت مدیره باشد. این حقوق برای مهندسان ۷ رشته یکسان است. بخشی از این دفاع می تواند با تعامل با سایر ارگان ها، در بازتعریف و تبيين اصول اخلاق حرفه‌ای از یک طرف و هم چنين تنسيق امور حرفه مهندسی به حرفه مندان از طرف دیگر دخيل باشد. بطور مثال در تعامل با شهرداری می توان جایگاه سازمان نظام مهندسی را برای تنسیق امور مهندسی بهبود بخشید. در تعامل با وزارت راه و شهرسازی می توان علاوه بر ارتقای جایگاه حرفه مند سازمان نظام مهندسی، در سیاست های مربوط به تشکل های مهندسی نیز جایگاه مطلوب تری را تصور کرد. بگونه‌ای که جلب مشارکت حرفه ای مهندسان در تهیه و اجرای طرح های توسعه آبادانی کشور مدنظر باشد که این مورد نیز به وضوح در بند دهم از ماده دوم قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان مورد توجه قرار گرفته است
