اما به هرحال بحث تغییر چگونگی انتخاب دبیرکل درست چندماه بعد از آغاز مدیریت وی در کمیته ملی المپیک آغاز شد و حتی به قدری جدی پیگیری شد که به عنوان یکی از بندهای مصوب مجمع برای اساسنامه، در یک قدمی تصویب کمیته بین المللی المپیک قرار دارد و اخذ مجوز اجرا.
همین مسئله نشان می‌دهد صالحی امیری در بدو ورود به کمیته ملی المپیک متوجه جدی ترین معضل پیش روی خود شده و اینگونه برای حلِ آن اقدام کرده تا به معضلات ناشی از انتخاب مجمعی که خود از آن رأی اعتماد گرفت، پایان دهد.
مجمع کمیته ملی المپیک سال گذشته در حالی رأی به ادامه فعالیت شاهرخ شهنازی به عنوان دبیرکل این کمیته داد که نسبت به مشکلات شخصی وی و آنچه مانع از رسیدگی به بسیاری از مسئولیت‌های اجرایی او در این پست می‌شد، آگاه بود اما با این حال قرار گرفتن مقابل تیم حمایتی دیگر مدعی دبیرکلی (مهدی علی نژاد) باعث شد تا برخلاف پیش بینی‌ها رأی خود را از وی بگیرند.
اشتباه اعضای مجمع کمیته ملی المپیک در انتخاب گزینه‌ای بدون مشکل و حاشیه برای دبیرکل بیشترین ضربه را طی این مدت به خود کمیته المپیک و ریاست کمیته وارد کرده است؛ درست است که مشکلات دبیر کل شخصی است اما طبیعتاً تبعات آن، وی و مجموعه او را هم درگیر کرده است.
همین که هر روز نام یک گزینه برای دبیرکل جدید مطرح می‌شود، از کوچک‌ترین حاشیه‌های پیرامون دبیر کل کمیته ملی المپیک است که هر روز هم یک بُعد جدید هم به خود می‌گیرد.
محمدصادق فرجی یکی از این گزینه‌ها بود. مهدی علی نژاد هم همینطور؛ حتی گفته شد وزارت ورزش در این زمینه حمایت جدی از وی دارد اما نظرِ خود صالحی امیری روی نصرالله سجادی بود و به همین دلیل با او مخالفت کرد.
علیزاده گزینه دیگری بود که برای دبیرکلی مطرح شد؛ وی عضو کادر سرپرستی کاروان بازی‌های آسیایی بود. حالا هم در بازی‌ای که برای سروسامان دادن به وضعیت آشفته دبیرکلی ایجاد شده، نام کیکاوس سعیدی خزانه دار کمیته به میان آمده و اینکه قرار است او «سرپرست» دبیرکلی شود اگرچه خودِ وی در گفتگوی این موضوع را رد کرد.
بازی «دبیرکل» چه زمانی تمام می‌شود؟!
یک سال و نیم دیگر بازی‌های المپیک ٢٠٢٠ توکیو برگزار می‌شود. کمیته ملی المپیک هم این روزها باید بیشتر از هر موضوعی درگیر این رویداد و برنامه‌های آن باشد اما انتخاب اشتباه دیروز اعضای مجمع و تعلل بی مورد امروز برای سر و سامان گرفتن وضعیت آشفته ایجاد شده مانع آن شده است.
دبیرکل کمیته ملی المپیک که طی ماه‌های گذشته نتوانسته کمک حال کمیته در جایگاه خود باشد، می‌تواند با اعلام استعفا بزرگترین گام را در پایان دادن به این شرایط بردارد و حداقل اینگونه کمک حال مجموعه المپیک شود به خصوص که اساسنامه اصلاحی هنوز مصوبه IOC را نگرفته است تا ملاک اجرای مصوباتش شود.
رئیس کمیته ملی المپیک که طبیعتاً بیشتر از هر فرد دیگری درگیر معضلات دبیرکلِ خود است، باید زودتر شرایط را برای استعفای او مهیا کند یا پیگیر تاییدیه IOC باشد تا اینگونه بر حواشی که از اصل ماجراهای کمیته ملی المپیک طی یک سال گذشته پررنگ‌تر بود، پایان دهد.
