به گزارش استنادنیوز ؛ کارگران واحدهای صنفی، تولیدی، ساختمانی و نیروهای حجمی و خدماتی با توجه به افزایش روز افرون نرخ تورم با مشکلات عدیده‌ای مواجه‌اند، کارگرانی که با حداقل حقوق، روزگار می‌گذراندند بعضا همین حداقل‌ها را هم ندارند و دریافتی آنان ماه‌ها به تاخیر می‌افتد.
از سویی کارفرمایان که نبض تپنده رونق تولید هستند با مشکلات تامین مواد اولیه، سرمایه در گردش و معوقات بانکی مواجه‌اند و به علت عدم حمایت موثر از سوی مسئولین، ناچار اقدام به تعدیل نیرو می‌نمایند.
گران شدن مصالح ساختمانی نیز سبب کاهش رونق ساخت و سازها شده و کارگران ساختمانی که تا پیش از این هیچ گونه امنیت شغلی نداشته‌اند، دیگر شغلی ندارند.
برخی تصمیمات خلق‌الساعه مجلس و دولت نیز بر بی‌ثباتی شغلی و حتی خانواده برخی از کارگران واحدها افزوده است، اگر توجه جدی و اقدام فوری نسبت به ثبات شغلی و تحکیم خانواده قشر کارگران ننماییم در آینده‌ای نچندان دور با بحران‌های اجتماعی متعددی رو به رو خواهیم شد.
اما آنچه که بیش از همه سبب نارضایتی و گله مندی قشر زحمتکش کارگران شده است، نه مسائل معیشتی که نگاه ابزاری به این قشر غیور گردیده به نحوی که #کرامت_انسانی و عزت آنان را خدشه دار نموده، حال آنکه کارگران ابزار دست مقاصد شخصی سیاسیون نیستند، اگر چرخ دهنده‌های صنعت، مشقت کار کشاورزی و ساختمانی و گرمای آفتاب تابستان سرمای زمستان اندام آنان را نحیف و ضعیف کرده است استفاده ابزاری از آنان توسط سیاسیون خوش خط و خال روح آنان را خدشه دار نموده است.
در نهایت اینکه این قشر زحمتش بر این باور است در گذار سال‌ها سرش بی‌کلاه مانده است.
علی بابایی کارنامی
