پرستویی با انشار چند عکس از گورخواب ها در اینستا گرامش نوشت: دیوار این خانه ها زیادی بلند و سرد است وسکوت مرگبار درون انها که در انتظار مسافری همیشگی هستند ؛برای شما بیش از اندازه طولانی و ممتد است
زمستان هم که تمامی ندارد وگویی خیال رفتن ندارد.
این برهوت وسر پناه غریب،بی پناهیتان راکاملا عیان کرده
ناله هایتان مطمئناً در این دیوارهای موازی و خانه های بی همسایه طنینی نخواهد داشت.
خانه ای بی پنجره با سقفی از آسمان هجمه ی بلا را چه آسان در خود می پذیرد.
دستتان خالیست ولی دلتان پر از غوغا ؛
کو زیر اندازی که تن خسته تان را کمی ارام کند ویا رواندازی که پاهای سرما زده تان را اندکی گرم کند؟!
کسی از گرسنگی و بی‌پناهی شما شرمنده نیست؛ زیرا هرگز کسی از غذای خود از زیارت ها و سفرهای خود واز جشن ها وبریز وبپاش های خود ؛حتی اندک سهمی به اندازه ی لقمه ای نان برای شما قائل نیست.
از تمام در آمد ها وسرمایه وثروت این مملکت یک متر قبر عاریه ای نصیب شما شده که انهم وقتی گرفتار لطف مسئولان شوید از شما پس گرفته خواهد شد؛شما جا ماندگانید و دلیل آن را هم نمی دانید ؛حتی آنانکه باید بدانند هم نمی دانند؛!
تنها خداوند می داند و قضاوتش به روز عدل
