«قبول دارم که آقای روحانی می‌توانست حتی در حوزه‌هایی به صورت تاکتیکی هم خودش خیلی بهتر عمل کند. مثلا اصلاح قیمت حامل‌های انرژی را مجبور نبودند که متوقف کنند. ما همین الان و در بحران فعلی کشور هم می‌توانیم بالای صدهزار میلیارد تومان بودجه عمرانی داشته باشیم! »
او در ادامه می‌افزاید: وقتی بخش خصوصی به هر دلیلی وارد اقتصاد نمی‌شود و شما در کوتاه‌مدت می‌خواهید اقتصاد را از سقوط نجات دهید، آقای دکتر نوبخت و دکتر روحانی می‌توانند هزینه‌های عمرانی کشور را از حدود 40 هزار میلیاردی که الان هست به صد هزار میلیارد تومان برسانند، اما این یک وفاق و انسجام در درون حاکمیت را می‌طلبد. در شدیدترین دوران فشارهای اقتصادی که جدی‌ترین اصلاحات باید انجام بگیرد، این تذبذبی که می‌بینید ناشی از بی‌عملی صرف دولت نیست، این بی‌عملی یک زمینه عینی و اجتماعی و طبقاتی دارد و به مشروعیت تصمیم‌گیران برمی‌گردد که آیا این امکان وجود دارد که دست به اصلاحات بنیادین بزنند یا نه؟
*این نکته محرز است که فتنه‌گران سال 88 در تمنّای تکرار رخدادهای این روزهای سانتیاگو، بیروت، بغداد و غیره در ایران به سر می‌برند. تا بتوانند طراحی 10 ساله خود مبنی بر ایجاد «فتنه اقتصادی» را در ایران رونمایی کنند و به هدف ناتمامشان در سال 88 برسند.
چه اینکه علت‌العلل بروز اغتشاشات فعلی در شهرها و کشورهای اشاره شده نیز طمع دولت‌ها به افزایش درآمدهای عمومی و مالیاتی در شرایط نابهنگام و در گرماگرم مشکلات اقتصادی مردم است.
آقای لیلاز در قبال این حقیقت، خود را به تجاهل زده است که دولتی که مردم را با تورم گسترده مواجه کرده است؛ حق ندارد که همزمان به فکر پر کردن بیشتر جیب خود از ممرهای مرتبط با مردم نیز باشد.
به سخن دیگر اینکه این دولت حق افزایش سنگین مالیات و حق گران کردن حامل‌های انرژی را در این مقطع ندارد.
در مقطعی که قیمت برخی اقلام مواد غذایی لجام گسیخته است، آن مقام صنعت غذایی با طمطراق می‌گوید جریمه‌ای که به تعزیرات می‌پردازم کمتر از سودی است که -در پرتو عدم نظارت- می‌برم، خودرو با بیش از 2 برابر قیمت واقعی عرضه می‌شود، مسکن تا بیش از 100 درصد و بیشتر گران شده و فلان مقام صنعتی نیز می‌گوید می‌دانیم قیمت تمام شده رب گوجه فرنگی کمتر از نرخ فعلیست اما دلیل عرضه گرانش را نمی‌دانیم...!
بدیهیست که حتی اگر بحث فتنه‌گری را نیز کنار بگذاریم؛ خطرناک‌ترین و ابلهانه‌ترین توصیه به دولت در شرایط فعلی این است که به سمت طمع درآمدی حرکت کند و به فکر پر کردن جیب خود مثلا از طریق افزایش قیمت حامل‌های انرژی و مقولات مرتبط با مردم بیافتد.
جالب است که حتی اصلاح‌طلبانی مثل بهزاد نبوی نیز به رئیس جمهور روحانی توصیه کرده‌اند که در شرایط فعلی سیاست کالابرگی را در پیش بگیرد و سبد مایحتاج مردم را از عرصه تاخت و تاز قیمت‌های بی‌قاعده دور کند.
اما شاهدیم که سعید لیلاز مشغول نواختن سازی دیگر است و ملودی‌ای را می‌نوازد که اثر آن نصایح خوب را نیز از بین خواهد برد.
ما همچنین به آقای لیلاز عرض می‌کنیم که اوضاع فعلی اقتصاد کشور، برساخته کارنامه روحانی، تکرار می‌کنم خاتمی و تمجیدهای جماعت چاپلوسی است که در سال 92 می‌گفتند: روحانی قهرمان عدالت‌پروری است! نه مربوط به "مشروعیت تصمیم‌گیران"!
مشروعیت نظام در انتخابات‌ها، راهپیمایی‌ها، رعایت قوانین کشور و پرداخت مالیات‌ها عیان است. و نباید آنرا هدف نتایج ناشی از مطامع فتنه‌گرانه، تحلیل‌های غلط اقتصادی و کارنامه‌های سرشار از ناکارآمدی قرار داد.
در خاتمه بایستی این جمله اسحاق جهانگیری، هم‌حزبی دولت‌دار سعید لیلاز را یادآوری کرد که "دولت ایران ولو در شرایط فعلی نیز یک دولت پولدار است/مشرق
