? سامان سوهانیان مدیرمسئول استناد نیوز ؛ استان مازندران همواره یکی از استان‌های سیاسی و مهم کشور بوده است که مدعیان سرشناسی را متقاضی تصدی کرسی استانداری دارد، گروه های سیاسی و جریان های قدرت در استان و بعضا نمایندگان مجلس به دنبال سهم خواهی از مدیریت در مازندران هستند.
دولت سیزدهم نشان داد در انتخاب استانداران کمترین توصيه پذیری را دارد و این انتخاب در مازندران نیز به همین روش انجام شد اما تحولات سیاسی و انتصابات صورت گرفته در پست های مدیریتی استان بر حواشی دامن زد و انتقادات زیادی را در استان شعله ور کرد.
فارق از عملکرد مثبت یا منفی حسینی پور، تغییر استاندار بعد از دو سال فعالیت منطقی نبوده و تحقق وعده ها و اجرای برنامه های زیرساختی و اقدامات صورت گرفته در این مدت کوتاه میسر نخواهد بود و عدم ثبات مدیریتی در سطح کلان استان، مازندران را به عقب خواهد راند.
همچنین در فاصله کوتاه باقی مانده تا انتخابات استعفا و یا تغییر استاندار به صلاح مازندران نیست و این بی ثباتی می‌تواند نظم انتخابات در استان را مختل و فرصت را برای سودجویان و قدرت طلبان درحاشیه برای تاثیرگذاری بر نتایج انتخابات حساس پیش رو فراهم نماید.
اینکه خبر استعفای استاندار صحت دارد یا نه یک سوی ماجراست، از سوی دیگر انعکاس گسترده و برنامه ریزی شده آن نشان از نفوذ جریان های قدرت در لایه های مختلف و کم تجربگی مدیران سیاسی استاندار در کنترل این حواشی دارد. موضوعی که استانداری مازندران را در برهه حساس کنونی و در صورت عدم اقدامی فوری و نجات بخش، وارد مردابی می کند که هر که بر کرسی مدیریت آن بنشیند در خود غرق خواهد کرد و ضرر آن در نهایت به تمام استان می رسد.
در شرایط فعلی تنها نوش دارویی که می‌توان تجویز کرد، تصمیم گیری و تعیین تکلیف فوری و اظهار نظری قاطع پیش از مرگ سهراب است چرا که ادامه این زلزله خرابی های زیادی به همراه دارد که بر سر ویرانه های آن نمی‌توان پایه های صندلی استانداری را محکم کرد.
