به گزارش استناد نیوز، مجلس شورای اسلامی در شرایطی با یک مصوبه رأی به پایان تنوع مدارس در کشور داده است که این مصوبه ابهاماتی دارد و هنوز مشخص نیست که آیا حذف برخی مدارس از جمله سمپاد، نمونه دولتی و شبانه‌روزی‌ها تا چه اندازه در مسیر عدالت آموزشی خواهد بود.
البته مصوبه اخیر مجلس، خط پایانی است بر فعالیت تمام انواع مختلف مدارس در کشور و بر این اساس از سال آینده فقط دو نوع مدارس دولتی و غیردولتی خواهیم داشت! مصوبه‌ای که به اذعان نمایندگان مجلس راه را برای توسعه عدالت آموزشی در کشور باز می‌کند اما از قضا دقیقاً بر روی همین محور اما و اگرهایی مطرح است و مشخص نیست که پایان این مسیر در نهایت به عدالت آموزشی ختم خواهد شد یا خیر.
به هر حال چه باور داشته باشیم چه باور نداشته باشیم برخی از انواع مختلف مدارس دولتی، مصداقی از عدالت آموزشی تعبیر می‌شوند مثلاً مدارس شبانه‌روزی و نمونه دولتی‌ها در مناطق محروم؛ حال باید به این پرسش پاسخ داد که با اجرای مصوبه مجلس و حذف انواع مدارس تکلیف مدارس عشایری، نمونه‌دولتی، بزرگسالان و آموزش از راه دور چه خواهد شد؟ اگر قرار باشد، مدارس نمونه‌دولتی در مناطق محروم که تعداد زیادی از دانش‌آموزان مستعد و محروم را پذیرش می‌‌کنند، تعطیل شوند، چگونه می‌توان آن را در مسیر عدالت آموزشی تعریف کرد؟
اختلاف نظر دیگر درباره مدارس سمپاد است که برخی معتقدند دو درصد از جمعیت دانش‌آموزان تیزهوش کشور باید در مدارس خاص تحت آموزش‌های ویژه قرار بگیرند؛ در مقابل، برخی صاحب‌نظران و اساتید دانشگاهی هستند بر این باورند این دانش‌آموزان نیز باید در کنار سایرین در مدارس عادی حضور یابند و بیشتر تأکید آنها به لحاظ جنبه‌های تربیتی ماجراست اما با توجه بـه محدودیت‌هـای نظام آموزشـی باید مشخص کرد که آیا در شرایط کنونی ناگزیر به جداسازی این دانش‌آموزان نیستیم؟ هر چند که موافقان حذف سمپاد معتقدند می‌توان برای آنها خارج از ساعات مدرسه، برنامه‌های ویژه طراحی کرد.
به نظر می‌رسد مصوبه اخیر مجلس برای حذف تنوع از مدارس، عنوان زیبایی است که در ظاهر هدف آن بسط عدالت آموزشی است اما این مصوبه خام نیازمند بررسی دقیقتر و کارشناسی بیشتری است چرا که در دل خود ابهامات مختلفی دارد.
